محدودیت های آزادی اراده طرفین در تعیین قانون حاکم بر آیین داوری تجاری بین المللی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

2 استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

چکیده

امروزه آزادی اراده طرفین، در تعیین قواعد رسیدگی در داوری تجاری بین‌المللی، به یک اصل حایزاهمیت تبدیل شده است، که در اغلب قوانین ملی و مقررات نهادها و سازمان-های بین‌المللی ،به رسمیت شناخته شده است. به موجب این اصل طرفین اختلاف با تعیین مکانیسم داوری به عنوان روشی برای حل و فصل اختلاف، از آزادی گسترده‌ای در تعیین قواعد حاکم برآیین داوری که توسط داوران مورد تبعیت قرار می‌گیرد، بهره مند می‌شوند.البته از آنجا که آزادی بی حد و حصر طرفین در انتخاب قواعد رسیدگی، منجر به نقض داوری منصفانه و برهم خوردن نظم عمومی خواهد شد، لذا طرفین آزاد نیستند تمام مقررات یک سیستم حقوقی و یا برخی از عناصر خاص آن سیستم را حذف نمایند . طرفین در تعیین قانون حاکم بر آیین داوری محدود به رعایت قواعد آمره محل داوری و محل اجرای رای داوری هستند.همچنین آن‌ها ملزم به رعایت اصول عدالت طبیعی در راستای حفظ نظم عمومی هستند.طرفین پس از آغاز داوری نیز جهت تغییر آنچه مورد توافق آن‌ها گردیده، محدودیت‌هایی دارند که آن‌ها را وادار به کسب موافقت داوران می‌کند. همچنین داوران نیز دارای اختیاراتی جهت تغییر توافق طرفین در اعمال قواعد آیین داوری هستند.

کلیدواژه‌ها


  1. الف) فارسی

    - کتابها

    1. اشمیتف، کلایو ام، حقوق تجارت بین‌الملل، ج 2، مترجم: بهروز اخلاقی، (تهران: سمت، چ 1، 1387).
    2. امیر معزی، احمد، داوری بازرگانی بین‌المللی، )تهران :نشردادگستر، چ 1، 1392).
    3. جعفری لنگرودی، محمدجعفر، ترمینولوژی حقوق، (تهران: گنج دانش، چ 18، 1386).
    4. جنیدی، لعیا، اجرای آرای داوری بازرگانی خارجی، (تهران: مؤسسۀ مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، چ 4، 1395).
    5. شیروی، عبدالحسین، داوری تجاری بین‌المللی، (تهران: سمت، چ 4، 1394).
    6. مافی، همایون، شرحی بر قانون داوری تجاری بین‌المللی ایران، (تهران: دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری، چ 2، 1397).
    7. نیکبخت، حمیدرضا، داوری تجاری بین‌المللی آیین داوری، (تهران: مؤسسۀ مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی، چ 3، 1393).
    8. یوسف‌زاده، مرتضی، آیین داوری، (تهران: شرکت سهامی انتشار، چ 2، 1393).

     - مقالات

    1. اسکینی، ربیعا، «تعارض قوانین در داوری تجاری بین‌المللی»، مجلۀ حقوقی بین‌المللی، ش 11 (1368).
    2. ایرانشاهی، علیرضا، «بررسی معیار نظم عمومی در نظارت قضایی بر رأی داوری تجاری بین‌المللی»، مجلۀ حقوقی بین‌المللی، ش 44 (1390).
    3. صفایی، سید حسین، «سخنی چند دربارۀ نوآوری‌ها و نارسایی‌های قانون داوری تجاری بین‌المللی»، مجلۀ دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، دورۀ 40، (1377).
    4. شعاریان، ابراهیم و نیک زمان اصل، ساناز، «رویکردها و ضوابط حاکم بر تفسیر موافقت‌نامۀ داوری داخلی و بین‌المللی»، نشریۀ علمی مطالعات حقوقی معاصر، ش 21 (1399).
    5. شهبازی‌نیا، مرتضی؛ عیسایی تفرشی، محمد؛ علمی، حسین، «مفهوم نظم عمومی در حقوق بین‌الملل خصوصی و جایگاه آن در داوری تجاری بین‌المللی»، فصلنامۀ حقوق، ش 1 (1392).
    6. طباطبایی‌نژاد، محمد، «اعمال قواعد آمره تحت نظام داوری سرمایه‌گذاری بین‌المللی ایکسید»، فصلنامۀ اندیشه‌های حقوق خصوصی، ش 1 (1392).
    7. طباطبایی‌نژاد، محمد، «نظارت قضایی بر اعمال قواعد آمره در داوری تجاری بین‌المللی»، دانش حقوق مدنی، ش 1 (1395).
    8. مشکور، مشکان، «داوری سازمانی در حقوق ایران با تأکید بر مقررات مرکز منطقه‌ای داوری تهران و مقررات مرکز داوری اتاق ایران» در: محمد، کاکاوند، مجموعۀ مقالات همایش صدمین سال تاسیس نهاد داوری در حقوق ایران، (تهران: انتشارات شهر دانش، چ 2، 1390).

    - پایاننامه

    1. شریف‌زاده لاری، محمد، نظم عمومی در اجرای آرای داوری، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی، 1385.

    ب) انگلیسی

    - کتابها

    1. Fouchard, Philippe; Gaillard, Emmanuel; Goldman, Berthold, International Commercial Arbitration, (Hague, Kluwer Law, 1999).
    2. Redfern, Alan; Hunter, martin, Law and Practice of International Commercial Arbitration, (London, Sweet and Maxwell, 2004).

     

    - مقالات

    1. Berger, Klaus peter, “Institutional Arbitration: Harmony, Disharmony and the Party Autonomy Paradox”, Fundacion Universitaria San Pablo CEU, (2018).
    2. Bockstiegel, Karl Heinz, “Public policy and Arbitrability in Comparative Arbitration”, ICCA Congress series no. 3, (1987).
    3. Blessing, Mark, Mandatory Rules of Law Versus Party Autonomy in International Arbitration, Journal of International Arbitration, vol. 14, (1997).
    4. Henderson, Alastair, “Lex arbitri, Procedural Law and The Seat of Arbitration”, Singapore Academy of Law Journal, vol. 26, (2014).
    5. Living Stone, Mia Louise, “Party Autonomy in International Commercial Arbitration”, Journal of International Arbitration, vol. 25, (2008).
    6. Pryles, Michael, “Limits to Party Autonomy in Arbitral Procedure”, Journal of International Arbitration, Vol.24, (2007).
    7. Saleh, Samir, “The Recognition and Enforcement of Foreign Arbitral Awards in the states of the Arab Middle East In: Lew, Julian”, Contemporary Problems in International Arbitration, (Springer Science & Business Media, 1987).
    8. Strong, S.I, “Limits of Procedural Choice of Law”, Brooklyn Journal of International Law, Vol.39, (2014)
    9. Schroeter, Ulrich, “Ad Hoc or Institutional Arbitration – A Clear-Cut Distinction? A closer look at Borderline Cases”, Contemporary Asia Arbitration journal, vol. 23, (2017).
    10. Yu, Hong-Lin, “A Theoretical overview of the foundations of International Commercial Arbitration”, Contemporary Asia Arbitration journal, 1, (2018).

    - پایان‌نامه

    1. Chang, Mann-Long, Harmonization of Procedural Law in International Commercial Arbitration, Master Thesis of university of Stirling, 2009.

    - گزارش

    Committee on International Commercial Arbitration, Interim Report on public policy as a bar to Enforcement of International Arbitral Awards, (London: International Law Association, 2000).