Criminalization and Penalization of Plurality of Ḥudūd in Emamiyeh Jurisprudence & Iranian Islamic Penal Code (2013)

Document Type : Research Paper

Authors

1 Assistant Professor, Faculty of Law and Political Science, University of Shiraz

2 Associate Professor, Faculty of Law and Political Science, Shiraz University

Abstract

Iranian criminal policy about Plurality of Ḥudūd in Iranian Islamic
Penal Code (2013) has changed so much. The cause of this issue is the
ambiguity about the reason of criminalization and penalization of
Plurality of Ḥudūd in the former laws. This ambiguity is also one of the
reasons of backing out the criterion of Ḥudūd in the new criminal code.
In a way that the plurality of Tazirat Crimes returns to the Penal Code
(1973). This means inefficiency of religious punishment in new
problems. Therefore this article by analytical- Descriptive method and
by use of Quran, Sunnah, the jurisprudential principles and rules, seeks
to explain and consolidate the rules of Plurality of Ḥudūd.
Outputs of this article implies that unreal Plurality in Hodud is
considerable and also the principle in plurality of Hodud that hold out
the human rights is implementation of all sanctions. The main purpose of
punishing in plurality of crimes is not retribution, but is purification of
criminals. So interference of penalty in similar Hodud is not against the
justice.
So legislator contrary to Emamiyeh Jurisprudents consensus, and only
on the basis of Shafeyi, Hanfi, Maleki and Hanbali jurisprudents and by
following Egypt's law, sentences on interference of penalty in the
execution level named «relative collapse of punishments».

Keywords

References

  1. الهام، غلامحسین و برهانی، محسن (1393)، درآمدی بر حقوق جزای عمومی، جلد 2، چاپ دوم، تهران: نشر میزان.
  2. اردبیلی، محمدعلی (1393)، حقوق جزای عمومی، جلد سوم، تهران: نشر میزان.
  3. بسامی، مسعود (1395)، تعدد اعتباری جرم در رویه قضایی و دکترین، چاپ سوم، تهران: نشر خرسندی.
  4. شیخ الاسلامی، عباس (1395)، تعدد جرم، نظریه‌ها و رویه‌ها، تهران: میزان.
  5. زنجانی، عمید (1391)، قواعد فقه بخش حقوق جزا، جلد 2، تهران: سمت.
  6. لطفی، اسدالله (1390)، قواعد فقه حقوقی و جزایی، تهران: انتشارات خرسندی.
  7. محقق داماد، سید مصطفی (1391)، قواعد فقه بخش جزایی، چاپ بیست و پنجم، تهران: مرکز نشر علوم اسلامی.
  8. مصلاحی، علیرضا (1381)، قانون مجازات اسلامی در دیوان عالی کشور، چاپ دوم، تهران: ادبستان.
  9. نوربها، رضا (1384)، زمینه حقوق جزای عمومی، چاپ سیزدهم، تهران: انتشارات گنج دانش.

- مقاله‌ها

  1. احمدی، زهرا (1393)، «تداخل مجازات‌ها در تعدد جرایم مستوجب حد و چالش‌های آن»، مطالعات اسلامی، فقه و اصول، سال چهل و ششم، شمارۀ 97، ص74-55.
  2. ایزدی‌فرد، علی‌اکبر و حسین‌نژاد، مجتبی (1395)، «بررسی فقهی افساد فی‌الارض اینترنتی»، پژوهش‌های فقه و حقوق اسلامی، سال دوازدهم ، ش44، ص56-29.
  3. بسامی، مسعود و وروایی، اکبر (1394)، «تعدد نتایج مجرمانه در فقه و حقوق کیفری ایران»، مطالعات فقه و حقوق اسلامی، سال هفتم، شمارۀ 13، ص62-35.
  4. پوربافرانی، حسن (1384)، «نقد سیاست جنایی حدود محور در مقررات تعدد و تکرار در حقوق کیفری ایران»، نامۀ  مفید، دورۀ 11، شمارۀ 49، ص46-27.
  5. جعفری، مجتبی (1392)، «تعدد جرم و آثار آن در قانون جدید مجازات اسلامی (مصوب 1392)»، پژوهش حقوق کیفری، سال دوم، شمارۀ 5، ص196-175.
  6. حسینی، سید رضا (1392)، «بررسی تحولات قاعده تعدد جرم در قوانین کیفری ایران با رویکرد به قانون مجازات اسلامی»، دادرسی، شمارۀ 99، ص23-17.
  7. رایجیان اصل، مهرداد (1382)، «تحلیلی بر مقررات تعدد جرم و دشواری‌های آن»، فصلنامۀ دیدگاه‌های حقوقی، شمارۀ 28 و 29، ص37-9. 
  8. رحمدل، منصور (1390)، «ادغام احکام محکومیت متعدد»، تحقیقات حقوقی آزاد، شمارۀ 12، ص141-120.
  9. زراعت، عباس (1392)، «تمایز حالت تعدد معنوی جرائم از عناوین مشابه»، فصلنامۀ حقوق، دورۀ 43، شمارۀ 3، ص87-69.

19. ساداتی، سید محمدمهدی (1395)، «شرایط اعمال قاعده درأ در فقه امامیه و قانون مجازات اسلامی»، مطالعات فقه و حقوق اسلامی، سال هشتم، شمارۀ 14، ص146-113.

20. فروغی، فضل‌الله و رحیمیان، رضا (1394)، «ارزیابی تعدد مادی جرایم تعزیری در قانون مجازات اسلامی 1392»، مطالعات حقوقی، دورۀ 7، شمارۀ 4، ص203-171.

  1. قیاسی، جلال‌الدین (1388)، «بررسی وحدت یا تعدد جرم در حالت تعدد نتیجه»، حقوق اسلامی، سال پنجم، شمارۀ 20، ص148-133.
  2. قیاسی، جلال الدین و یاوری، احسان (1394)، «حکم جرایم مرتبط در جرایم تعزیری»، پژوهشنامۀ حقوق کیفری، سال ششم، شمارۀ 2، 179-155.
  3. عباسی، اصغر (1393)، «نقدی بر مقررات تعدد جرم در قانون مجازات اسلامی 1392»، فصلنامۀ تعالی حقوق، دورۀ جدید، شمارۀ 6 (7)، ص178-155.
  4. عباسی، اصغر (1394)، «مجازات مرتکب در تعدد جرم از منظر قانون مجازات اسلامی مصوب 1392»، ماهنامۀ دادرسی، شمارۀ  19 (109): 13-7.

25. کلانتری، کیومرث و جعفریان سوته، سید حسن (1390)، «افق‌های اعمال کیفر در تعدد مادی جرم (افعال مختلف، عناوین متفاوت) با تأکید بر حقوق ایران و مصر»، تحقیقات حقوقی، شمارۀ 56، ص332-307.

ب) عربی

  1. جزیری، عبد‌الرحمن (1419ق)، الفقه علی المذاهب الاربعه، جلد 5، بیروت: لبنان.
  2. حر عاملی، شیخ محمد‌بن حسن (1414ق)، وسائل الشیعه إلی تحصیل مسائل الشیعه، جلد 18و28، چاپ دوم، قم: مؤسسة آل البیت علیهم السلام لإحیاء التراث.
  3. حلی، جعفر‌بن الحسن (1373ش)، شرائع الاسلام، جلد 4، چاپ سوم، قم: مؤسسه اسماعیلیان.
  4. حلی، حسن‌بن یوسف (1376ش)، مختلف الشیعه، جلد 9، مرکز النشر لمکتب الاعلام الاسلامی.
  5. خمینی، سید روح‌الله (1379ش)، تحریر الوسیله، جلد 2، قم: دارالعلم.
  6. خویی، سید ابوالقاسم (1391ش)، مبانی تکمله المنهاج، جلد 1و2، چاپ دوم، تهران: انتشارات خرسندی.
  7. موسوی سبزواری، سید عبدالعلی (1417ق)، مهذب الاحکام، ج 28، چاپ چهارم، قم: دفتر آیت‌الله العظمی سبزواری.
  8. طباطبایی، سید علی (1412ق)، ریاض المسائل، ج 10، بیروت: دار الهادی.
  9. طوسی، محمد‌بن الحسن (1351 ش)، المبسوط، جلد 8، تهران: المکتبه المرتضویه
  10. محقق حلی، جعفر‌بن حسن (1432ق)، شرائع الإسلام فی مسائل الحلال و الحرام، نجف اشرف: روح الأمین.
  11. نجفی، محمدحسن‌بن باقر (1981)، جواهرالکلام فی شرح شرائع‌الاسلام، جلد ۴۱، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.

Files

Share

How to cite

Statistics