The concept and fundamental of the infraction in the principle of innocence

Document Type : Research Paper

Authors

1 Ph.D. Student of Criminal Law and Criminology, Islamic Azad University, Isfahan Branch

2 Associate Professor of Islamic Azad University, Isfahan Branch

3 Associate Professor of Law, University of Isfahan

Abstract

The principle of the criminal exoneration is one the main factors of the
disciplinary justice and legal procedure so that according to this principle, all
people of society are considered as innocence unless their accusation is to be
more than a reasonable thought with respect to the law and proven in a related
trial. This principle of the criminal exoneration in some criminal cases is a part
of the principle. In this article, we are intended to find out an answer to the
question whether the concept and effect of infraction in the principle of
exoneration and fundamental and reasons of the criminal is the same orientation
with the principle. In the first part of the principle, after clarifying the concept of
the principle and criminal presumption and its impact, we come to this
conclusion that the criminal presumption in the contrast with the exoneration,
the verification of accusation comes to an opposite result. It is the main duty of
the criminal to offer evidence for proving his innocence. such as organized
crime, crimes related to terrorist acts, proceeds from drug trafficking and money
laundering, being suspicious in the crime, the responsibility of suspicion calling
of another person at night out of his residence, membership in a group or a
population whose aim is to disrupt the security of the country. In the second
part of this article, my main concepts and reasons of infraction are concerned
with the necessity of pragmatism and preserving the society benefits, easiness of
proving the complicated and dangerous crimes and establishing an equality
between the parties and considering the economic, security and some especial
condition of the society and legal equality in performing the legal procedure of
criminals. Therefore, we should not ignore the fact that in the performance of
equality and saving the social order and people's rights should not be considered
as a main framework in the performance of the legal procedure and the
infraction of the principle of exoneration and criminal presumption is
exceptional fact and it is justifiable only through the law, and in this case, there
should be a possibility of proving the opposite side of the principle.

Keywords

References

  1. قرآن مجید
  2. استوارت میل، جان (1363)، رساله درباره آزادی، مترجم: جواد شیخ‌الاسلامی، چاپ سوم، تهران: انتشارات وزارت فرهنگ و آموزش عالی.
  3. آشوری، محمد (1392)،عدالت کیفری 2 (مجموعه مقالات)، چاپ اول، تهران: انتشارات دادگستر.
  4. آشوری، محمد (1376)، عدالت کیفری 1 (مجموعه مقالات)، چاپ اول، تهران: انتشارات گنج دانش.
  5. اکبری و انصاری مقدم (1391)، اماره قانونی در حقوق کیفری، دوفصلنامۀ دانش و پژوهش حقوقی، شمارۀ 1، ص181-143.
  6. جعفری لنگرودی، محمدجعفر (1382)،ترمینولوژی حقوق، چاپ سیزدهم، تهران: کتابخانه گنج دانش.
  7. جعفری لنگرودی، محمدجعفر (بی تا)، دائره‌المعارف علوم اسلامی قضایی، جلد 3، تهران: گنج دانش.
  8. جوانمرد، بهروز (1393)، آیین دادرسی کیفری اختصاصی(افتراقی) در جرایم سازمان‌یافته، چاپ اول، تهران: انتشارات جنگل.
  9. جوانمرد، بهروز (12 تیر 1393)، امنیت‌گرایی در سیاست کیفری ایران و آمریکا، روزنامۀ شرق.
  10. خاکزاد، محسن (1389)، موازین حقوق بشری و تقابل منافع فرد و جامعه در فرایند کیفری، مجلۀ پژوهشنامۀ حقوقی، شمارۀ اول، ص 90-40.
  11. رایجیان اصل، مهرداد (1384)، بزه‌دیدگان و نظام عدالت جنایی، مجلۀ حقوقی دادگستری، شمارۀ 52و53، تهران.
  12. رحمدل، منصور (1385)، معکوس شدن بار اثبات در حقوق موضوعه ایران، مؤسسۀ تحقیقات علوم جزائی و جرم‌شناسی دانشگاه تهران.
  13. رحمدل، منصور (1387)، بار اثبات در امور کیفری، چاپ اول، تهران: انتشارات سمت.
  14. رحیمی‌نژاد، اسماعیل (۱۳۸۷)، کرامتانسانیدرحقوقکیفری، چاپ اول، تهران: نشر میزان.
  15. سرمست بناب، باقر (1387)، اصل برائت در حقوق کیفری، چاپ اول، تهران: انتشارات دادگستر.
  16. شاملو، باقر و مرادی، مجید (1392)، تحدید تضمینات دادرسی عادلانه در پرتو امنیت‌گرایی در جرم پولشویی، مجلۀ حقوقی دادگستری، شمارۀ 81، ص 159-111.
  17. شمس ناتری، محمد‌ابراهیم (1383)،  اصل برائت و موارد عدول از آن در حقوق کیفری ، مجموعۀ مقالات در تجلیل از استاد دکتر محمد آشوری (علوم جنایی)، انتشارات سمت، چاپ اول، ص 302-284.
  18. شمس ناتری، محمدابراهیم (1380)، سیاست کیفری ایران در قبال جرایم سازمان یافته با رویکرد به حقوق جزای بین‌الملل، رسالۀ دکتری، دانشگاه تربیت مدرس.
  19. شمس ناتری، محمد‌ابراهیم ( تابستان 1383)، جرایم سازمان‌یافته، مجلۀ فقه و حقوق، سال اول.
  20. طاهری توبن، فرید (1396)، اصل برائت و موارد عدول از آن، سایت حق‌گستر، پایگاه تخصصی نشر مقالات حقوقی (www.haghgostar.ir).
  21. عالی‌پور، حسن (1388)، امنیتملیوحقوقمتهم؛مطالعهتطبیقیآئین دادرسیدرقبالاقداماتتروریستی، فصلنامۀمطالعاتراهبردی، سال دوازدهم، شمارۀ 1، شمارۀ مسلسل 43.
  22. عالی‌پور، حسن (1392)، امنیتملی و عدالت کیفری، فصلنامۀ مطالعات راهبردی، شمارۀ 61، ص 88-58.
  23. عبدالفتاح، عزت (1371)، از سیاست مبارزه با بزهکاری تا سیاست دفاع از بزه‌دیده، مترجم: علی‌حسین نجفی ابرندآبادی و سوسن خطاطان، مجلۀ قضایی و حقوقی دادگستری، شمارۀ 3.
  24. عظیم‌زاده اردبیلی، فائزه (1384)، عدالت حقوقی، فصلنامۀ ندای صادق، شمارۀ 10.
  25.  عمید، حسن (1369)، فرهنگ فارسی عمید، چاپ سوم، تهران: چاپ سپهر.
  26. قپانچی، حسام و دانش‌ناری، حمیدرضا (1391)، الگوهای دوگانه فرایند کیفری «کنترل جرم و دادرسی منصفانه»، مجلۀ آموزه‌های حقوق کیفری، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، شمارۀ 4، ص 184-167.
  27. قربانی، علی (1390)، دادرسی منصفانه در رویۀ دادگاه اروپائی حقوق بشر، چاپ اول، قم: انتشارات حقوق امروز.
  28. کسسه، آنتونیو (1387)، حقوق کیفری بین‌المللی، مترجم: حسین پیران و دیگران، چاپ اول، تهران: انتشارات جنگل.
  29.  لپز، ژرار و فیلیزولا، ژینا (1379)، بزه‌دیده‌شناسی و بزه‌شناسی، مترجم: روح‌الدین کرد علیوند و احمد محمدی، تهران: انتشارات مجد.
  30. محقق داماد، سید مصطفی (1370)، قواعد فقه (بخش مدنی)، چاپ سوم، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
  31. محقق داماد، سید مصطفی (1378)،  شرح اصول فقه، دفتر سوم، چاپ اول، قم: مرکز نشر علوم اسلامی.
  32. محمدی، ابوالحسن (1374)، حقوق کیفری اسلام، چاپ اول، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
  33. محمدی، ابوالحسن (1388)، قواعد فقه، چاپ نهم، تهران: انتشارات میزان.
  34. محمدی، ابوالحسن (1375)، مبانی استنباط حقوق اسلامی، چاپ ششم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
  35. منصوریان، مصطفی (1394)، آشنایی با مفاهیم حقوق عمومی و بررسی مفهوم نظم عمومی (گزارش پژوهشی)، انتشارات پژوهشکدۀ شورای نگهبان.
  36. موحدی، جعفر (1393)، معکوس کردن بار اثبات دلیل در آیین دادرسی کیفری، چاپ اول، تهران: انتشارات مجد.
  37. میر محمدصادقی، حسین و قدیری، رشید (1394)، نقش و جایگاه سیاست در عدالت کیفری حاکم بر جرایم تروریستی، فصلنامۀ پژوهش حقوق کیفری، شمارۀ 13، ص 41-9.
  38. نجفی ابرندآبادی، علی‌حسین (1384)، حقوق کیفری در آستانه هزاره سوم، دیباچه در مفاهیم بنیادین کیفری: جرج پی فلچر، مترجم: سید مهدی سیدزاده ثانی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول، ص 27-15.
  39. نوربها، رضا (1383)، حقوق جزایی و عدالت کیفری، مجموعه مقالات در تجلیل از استاد دکتر محمد آشوری (علوم جنایی)، انتشارات سمت، چاپ اول، ص 808-800.
  40. هاشمی، محمد (1388)، حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران، جلد 2 چاپ نهم، تهران: انتشارات دادگستر.
  41. انصاری، مرتضی (1381)، فراید الاصول، جلد 1، قم: مؤسسۀ نشر اسلامی.
  42. صدر، محمدباقر (1405ق)، دروس فی علم الاصول، جلد 1، چاپ اول، بیروت: نشر دارالمنتظر.

ب) انگلیسی

  1. Ashworth, Andrew, Principles of Criminal Law, 3th ed , United State, Oxford University, 1999.
  2. Black, Henry, Campell, Blacks Law Dictionary, 6th ed, United State, West, 1990.
  3. Ivo Giesen, The Burden of Proof and other Procedural Devices in Tort Law, 2008.
  4. NDIVA KOFELE-KALE, Presumed Guilty: Balancing Competing Rights and Interests in Combating Economic Crimes, THE INTERNATIONAL LAWYER, WINTER 2006.

 

Files

Share

How to cite

Statistics