Misrepresentation (Tadlis) in Marriage and its Effects

Document Type : Research Paper

Author

Associate Professor in Faculty of Law and Social Sciences, Tabriz University

Abstract

Marriage that forms the basis of the family must be based on veracity
of wife and husband and their relatives, but in some cases the two parties
of marriage or relatives neglect the veracity and try to hide the truth or
speak despite the truth that is called Tadlis (misrepresentation). Although
Tadlis (misrepresentation) in selling causes termination based on the
civil law, there is no legal command about misrepresentation in
marriage, and we have legal lack in this case. In this study, there is an
attempt to describe the meaning of tadlis from the point of view of
jurisprudence and law and then to point out to territory of tadlis.
Moreover, the conditions and effects of misrepresentation is studied and
it is proved that for occurrence of misrepresentation there is no need to
cheating and in some cases even not saying anything causes
misrepresentation. Regarding the effects the injured party can ask for
charge of misrepresentation in addition to the ability of terminating the
contract and the misrepresentator will have criminal conviction in some
cases.

Keywords


  1. منابع فارسی

    1. امامی، سیدحسن (1368)، حقوق‌مدنی، جلد 1، چاپ هفتم، تهران، انتشارات کتابفروشی اسلامیه.
    2. امامی، سیدحسن (1368)، حقوق‌مدنی، جلد 4، چاپ چهارم، تهران، انتشارات کتابفروشی اسلامیه.
    3. جعفری لنگرودی، محمدجعفر (1386)، حقوق خانواده، چاپ چهارم، تهران، کتابخانۀ گنج دانش.
    4. صفایی، سید حسین و امامی، اسداله (1387)، مختصر حقوق خانواده، چاپ پانزدهم، تهران، نشر میزان
    5. صفایی، سیدحسین و دیگران (1384)، بررسی تطبیقی حقوق خانواده، چاپ اول، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.
    6. کاتوزیان، ناصر (1379)، دورۀ مقدماتی حقوق‌مدنی (خانواده)، چاپ اول، تهران، نشر دادگستر.
    7. کاتوزیان، ناصر (1369)، قواعد عمومی قراردادها، جلد 5، چاپ اول، تهران، انتشارات به‌نشر.
    8. محقق داماد، سید مصطفی (1388)، بررسی فقهی حقوقی خانواده، چاپ شانزدهم، تهران، مرکز نشر علوم اسلامی.
    9. معین، محمد (1384)، فرهنگ فارسی، چاپ هفتم، تهران، نشر سرایش.

    الف. منابع عربی

    1. ابن‌ادریس حلی (1411)، السرائر، جلد 2، چاپ دوم، قم، جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم.
    2. ابوالصلاح الحلبی (1403)، الکافی فی‌الفقه، اصفهان، مکتبة امیرالمؤمنین (ص).
    3. المقری الفیونی، محمدبن‌ علی (1405)، المصباح المنیر، چاپ اول، قم، مؤسسۀ دارالهجرة.
    4. انصاری، شیخ‌مرتضی (1415)، مکاسب، قم، نشر باقری.
    5. بحرانی، شیخ یوسف (1409)، الحدائق الناضره، جلد 24، چاپ دوم، بیروت، دارالأضواء.
    6. خوانساری، سیداحمد (1405)، جامع المدارک، جلد 4، چاپ دوم، تهران، مکتبه الصدوق.
    7. شهید اول (1411)، اللمعه الدمشقیه، قم، نشر دارالفکر.
    8. شهید ثانی (1416)، مسالک الأفهام، جلد 8، چاپ اول، قم، مؤسسۀ معارف اسلامی.
    9. شهید ثانی (1410)، الروضةالبهیة، جلد 5، چاپ اول، قم، انتشارات داوری.
    10. شیخ حُرّ عاملی (1403)، وسایل الشیعه، جلد 7، جزء 14، چاپ ششم، تهران، مکتبه الاسلامیه.
    11. علامه حلی (1410)، ارشاد الأذهان، جلد 2، چاپ اول، قم، جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم.
    12. علامه حلی (بی‌تا)، تحریر الأحکام، جلد 2، قم، مؤسسۀ آل‌بیت.
    13. فاضل هندی (1416)، کشف اللثام، جلد 7، چاپ اول، قم، مؤسسۀ نشر اسلامی.
    14. قاضی ابن براج (1406)، المهذب، جلد 2، بی‌چا، قم، جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم.
    15. محقق حلی (1410)، مختصر النافع، بی‌چا، تهران، مؤسسۀ بعثت.
    16. محقق کرکی (1411)، جامع المقاصد، جلد 12، چاپ اول، قم، مؤسسۀ آل‌بیت.
    17. موسوی خمینی، سید روح‌الله (بی‌تا)، تحریر الوسیله، جلد 2، بی‌چا، قم، انتشارات قدس محمدی.
    18. موسوی گلپایگانی، سید محمدرضا (1413)، هدایة العباد، چاپ اول، قم، دارالقرآن الکریم.
    19. نجفی، محمدحسن (1394)، جواهر الکلام، جلد 30، چاپ ششم، تهران، دارالکتب الاسلامیه.