The Principle of Divine Justice and Its Effect on Islamic Jurisprudence

Document Type : Research Paper

Author

Assistant Professor, University of Isfahan

Abstract

Shiā jurisprudence is secured upon the text of Quran, prophetic tradition and the ideas of the jurists. In fact, Shiâ theology insists on the principle of divine justice. According to this principle, God would not do what is considered to be ugly and oppressive by reason. This basis is the very foundation of the Shiā, but it is lesser recognized in jurisprudential judgements. Justice, Shi'a and Mu'tazilites regard God as righteous. Justice and oppression are defined on the basis of rational wisdom; so God does not do anything that wisdom considers ugly and will never command contrary to  wisdom. This principle of belief in jurisprudence has a wide impact: Any sentence or jurisprudential theory whose result goes against Islamic jurisprudence does not have credibility. This rule is influential in the principles of jurisprudence, jurisprudential rules and jurisprudence and in many jurisprudential issues such as war, marriage and divorce laws, copyright laws, gavel and financial inflation. The implementation of this rule supports just the jurisprudence that denies every tyrannical judgment in any situation.

Keywords

References

  1. منابع و مآخذ

    1. انصارى، مرتضی،  فرائد الاصول، ج 1، (قم: جامعۀ مدرسین، بی‌تا).
    2. بهبهانى، سید على،  الفوائد العلیه، ج 1، (اهواز: دارالعلم، 1405 ق).
    3. بهسودى، محمدسرور، مصباح الاصول، ج 2، (تقریر درس آیت‌‌الله خویى)، (قم: نشر داورى، 1417 ق).
    4. حرّ عاملى، محمدبن‌ حسن، تفصیل وسائل الشیعه الى تحصیل مسائل الشریعه، ج 15، (قم: مؤسسۀ آل ‏البیت، 1414 ق).
    5. حکیم، سید عبدالصاحب، منتقى الاصول، ج 4، (تقریر درس آیت‌‌الله سید محمد روحانى)، (قم: نشر الهادى، 1416 ق).
    6. حلّى، حسن‌بن‏ یوسف، نهج الحق و کشف الصدق، (قم: مرکز الابحاث العقائدیه، 1413 ق).
    7. حلّى، حسن‌بن ‏یوسف، منتهى المطلب، ج 2، (مشهد: مجمع البحوث العلمیه الاسلامیه، 1412 ق).
    8. حلّى، حسن‌بن ‏یوسف، قواعد الاحکام فى معرفه الحلال و الحرام، ج 1، (قم: جامعۀ مدرسین، 1415 ق).
    9. خمینى، سید روح‌الله، کتاب البیع، ج 1، (قم: نشر اسماعیلیان، 1410 ق).

    10.سبزوارى، محمدباقر، ذخیره المعاد، ج 2، (قم: آل‏البیت، بی ‌تا).

    11.سید مرتضى، محمد‌بن ‌حسین موسوی، الانتصار، (قم: مؤسسۀ نشر اسلامى، 1415 ق).

    12.سید مرتضى، محمد‌بن ‌حسین،  الرسائل، ج 3، (قم: دارالقرآن، 1405 ق).

    13.سید مرتضى، محمد‌بن حسین، المقنع فی الغیبه، (قم: مرکز الابحاث العقائدیه، 1412 ق).

    14.سید مرتضى، محمد‌بن‌ حسین، الذریعه الى اصول الشریعه، ج 1، (تهران: دانشگاه تهران، بى‌‏تا).

    15.سیستانى، سید على، قاعدۀ لاضرر و لاضرار، (قم: مکتبه السید السیستانى، 1414 ق).

    16.شاهرودى، سید على، دراسات فى علم الاصول، (تقریر درس آقاى خویى)، (قم: دائره‌المعارف فقه، 1419 ق).

    17.شریف جرجانی، محمد، شرح المواقف، (قم: مطبعه الشریف الرضی، 1325).

    18.شیرازى، سید محمد، الفقه، ج 47، (بیروت: مؤسسۀ الرسول الاعظم، 1419 ق).

    19.صدر، سید محمدباقر، قاعدۀ لاضرر و لاضرار، (قم: جامعۀ مدرسین، 1415 ق).

    20.طوسی، محمدبن‌ حسن، تهذیب الاحکام، ج 7، (تهران: مکتبه الصدوق، 1417 ق).

    21.عاملى، سید محمدبن‏ على، مدارک الاحکام فى شرح شرائع الاسلام، ج 5، (قم: آل ‏البیت، 1410 ق).

    22.عاملى (شهید اول)، محمدبن ‏مکى، الدروس الشرعیه، ج 3، (قم: جامعۀ مدرسین، 1412 ق).

    23.کرکى، على‌بن‌ حسین، جامع المقاصد فى شرح القواعد، ج 12، (قم: مطبعه المهدیه، 1408 ق).

    24.کلینى، محمدبن ‌یعقوب، الاصول من الکافى، ج 5، (تهران: نشر الحیدریه، 1363).

    25.مدرسى، سید محمدتقى، تعلیقات على مسائل مهذب الاحکام، ج 1، (بیروت: دارالقاری، 1427 ق).

    26. مراغى، عبدالفتاح، العناوین الفقهیه، ج 1، (قم: جامعۀ مدرسین، 1417 ق).

    27.مکارم شیرازى، ناصر، بحوث فقهیه مهمه، (قم: مؤسسۀ امیرالمومنین، 1415 ق).

    28.مفید (شیخ)، محمد‌بن‏ محمد، اوائل المقالات، (بیروت: دارالمفید، 1414 ق).

    29.مفید، محمدبن ‌محمد، تصحیح اعتقادات الشیعه، (بیروت: دارالمفید، 1414 ق).

    30.نووى، محى‏الدین، شرح صحیح مسلم، (بیروت: دارالکتب العربى، 1407 ق).

    31.یزدی، سید محمدکاظم، العروه الوثقی، ج 2، (بیروت: مؤسسۀ الاعلمی، 1410 ق).

Jurisprudence and Islamic Law
Volume 11, Issue 21
September 2019
Pages 125-149

Files

Share

How to cite

Statistics