A Reflection on the Supervisory Competence of the Administrative Justice Court on the Decisions of the Quasi-Judicial Authorities with a Look at the Court's Decisions

Document Type : Research Paper

Authors

1 PhD Student in Public Law, Islamic Azad University, Sanandaj Branch

2 . Assistant Professor Islamic Azad University, Sanandaj Branch

3 . Assistant Professor, Kurdistan University

4 Assistant Professor Islamic Azad University, Sanandaj Branch

Abstract

Judicial supervision over decisions and rulings issued by judicial authorities is one of the most important guarantees of a fair and just trial, through which it is possible for the higher judicial authorities to reconsider these decisions. This issue is also very important in quasi-judicial authorities. While this issue is one of the most important guarantees for the realization of the principle of the rule of law, it is also an important solution to deal with the violation of public authorities within the limits of their powers and authorities. This type of supervision over the Iranian legal system is exercised through the general courts of justice and, of course, often by the Court of Administrative Justice and achieves the mentioned goals. This issue has been considered in Article 173 of the Constitution of the Islamic Republic of Iran and in paragraph 2 of Article 10 and Note 2 of Article 16 and Article 63 of the Law on the Procedure of the Court of Administrative Justice. In this regard, in view of the various ambiguities and complexities regarding the subject under discussion, the present study addresses the question of the specific jurisdiction of the Court in supervising quasi-judicial authorities. In this regard, the mentioned ambiguities have been examined in light of the rulings of the Administrative Court of Justice in a descriptive-analytical method, and finally it has been concluded that despite the relative unraveling of the rulings of the Administrative Court of Justice, the scope of authority and supervision of the Administrative Justice Court over the opinions and decisions of quasi-judicial authorities remains controversial. The solution requires numerous scientific discussions and strengthening the judicial procedure of the Administrative Justice Court.

Keywords

References

  1. امامی، محمد و موسوی، سید نصرالله، «مبانی نظری مراجع شبه قضایی و جایگاه آن‌ها در حقوق ایران»، نشریۀ مطالعات حقوقی دانشگاه شیراز، دورۀ 21، ش 2، 1383.
  2. امامی، محمد و استوار سنگری، کوروش، حقوق اداری، ج 2، (تهران: نشر میزان، چ 3، 1393).
  3. جعفری لنگرودی، محمدجعفر، دانشنامۀ حقوقی، ج 3، (تهران: انتشارات امیرکبیر، 1375).
  4. خسروی ،احمد، آسیب‌شناسی مراجع اختصاصی در ایران و ارائۀ آیین دادرسی واحد (مطالعۀ تطبیقی با حقوق انگلستان)، رسالۀ دکتری حقوق عمومی، دانشگاه تهران، پردیس قم، 1392.
  5. دلاوری، محمدرضا، شرح و تحلیل قانون دیوان عدالت اداری، (تهران: انتشارات جنگل و جاودانه، چ 1،1390).
  6. دلاوری، محمدرضا، نحوۀ نظارت دیوان عدالت اداری نسبت به آراء و تصمیمات مراجع اختصاصی اداری ایران، (تهران: انتشارات جنگل و جاودانه، چ 1، 1396).
  7. رستمی، ولی؛ آقایی طوق، مسلم؛ لطفی، حسن، دادرسی عادلانه در مراجع اختصاصی اداری، (تهران: انتشارات جنگل، چ 1، 1388).
  8. رضایی‌زاده، محمدجواد؛ اکبری، احسان؛ روزی‌طلب، محمدحسن، «مرجع صالح در نظارت قضایی بر آرای کمیسیون مادۀ 12 قانون زمین شهری (نقدی بر رأی شمارۀ 473-27/10/1389 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری)»، فصلنامۀ حقوق اداری، دورۀ 6، ش 18، 1398.
  9. سوادکوهی، سام، «مرجع حل اختلاف در صلاحیت دیوان عالی کشور یا دیوان عدالت اداری؟»، نشریۀ دادرسی، دورۀ 3، ش 38، 1381.
  10. شعبانی، یاور، «چیستی مراجع شبه قضایی در آرای هیأت عمومی دیوان عدالت اداری»، مجلۀ جستارهای حقوق عمومی، دورۀ 1، ش 3، 1396.
  11. صدری ،سید محمد، بنیاد استدلال در حقوق اسلامی، (تهران: انتشارات اندیشه‌های حقوق، چ 1، 1388).
  12. طباطبایی مؤتمنی، منوچهر، حقوق اداری، (تهران: انتشارات سمت، چ 15، 1387).
  13. فلاح‌زاده، محمدعلی و علیدادزاده، روح‌الله، «نظارت قضایی بر آرای مراجع اختصاصی دادرسی اداری در ایران و لبنان»، مطالعات حقوق تطبیقی، دورۀ 10، ش 2، 1398.

 

  1. قطبی، میلاد، جایگاه و صلاحیت دیوان عدالت اداری در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران با نگاهی به نظرات شورای نگهبان، (تهران: پژوهشکدۀ شورای نگهبان، چ 1، 1394).
  2. مجموعۀ آرای قضایی شعب دیوان عدالت اداری (تهران: مرکز مطبوعات و انتشارات قوۀ قضائیه، 1393).
  3. محمودی، جواد، بررسی تحلیل دادرسی اداری در حقوق ایران، (تهران: انتشارات جنگل، چ 1، 1390).
  4. مرادخانی، فردین،«دادگاه‌های اداری در ایران؛ ابهام در مبانی، ،سردرگمی در عمل»، نشریۀ حقوق اساسی، سال یازدهم، ش 22، 1392.
  5. مولابیگی، غلامرضا، صلاحیت و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری، (تهران: انتشارات جنگل، چ 2، 1394).
  6. نجات‌خواه، مرتضی، معیارهای تعیین صلاحیت دیوان عدالت اداری با تکیه ‌بر آرای دیوان عالی کشور، مجموعۀ مقالات اندیشه‌های حقوق اداری، (تهران: انتشارات مجد، 1392).
  7. نجات‌خواه، مرتضی؛ افشار، فاطمه؛ موسوی‌زاده، سید شهاب‌الدین، «آسیب‌شناسی مراجع اختصاصی اداری»، مجلۀ دیدگاه‌های حقوق قضایی، دورۀ 22، ش 77 و 78، 1396.
  8. هداوند، مهدی و آقایی طوق، مسلم، دادگاه‌های اختصاصی اداری در پرتو اصول و آیین دادرسی منصفانه، مطالعۀ تطبیقی با انگلستان، (تهران: انتشارات خرسندی، چ 1، 1394).
  9. یزدان مهر، محمد، تحلیلی بر قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری، (تهران: انتشارات مجد، چ 1، 1394).
Jurisprudence and Islamic Law
Volume 11, Issue 20
March 2020
Pages 27-52

Files

Share

How to cite

Statistics